Verbum

падпі́счыца, ‑ы, ж.

Жан. да падпісчык.

падпіха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падпіхаць — падапхнуць.

падпіха́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да падпіхаць.

падпіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падапхнуць.

падпі́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падпіхваць — падпіхнуць.

падпі́хвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падпіхваць.

падпі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падпіхнуць.

падпіхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Тое, што і падапхнуць (у 1 знач.). Дзядзька Хведар прывітаўся па-ваеннаму і падпіхнуў хлопчыка наперад. Курто.

падпі́ць, падап’ю, падап’еш, падап’е; падап’ём, падапяце; зак.

Разм. Крыху ап’янець ад выпіўкі. [Альжбега:] Не смяшы ты людзей. Калі падпіў, Дык ляж спаць! Купала. Галіна.. [на наваселлі] ладна падпіла і ўвесь вечар спявала то вельмі сумныя, то дужа вясёлыя песні. Васілёнак.

падпле́сці, ‑пляту, ‑пляцеш, ‑пляце; ‑пляцём, ‑плецяце; пр. падплёў, ‑пляла, ‑пляло; заг. падпляці;зак., што.

1. Прыплятаючы знізу, пакрыць дадатковым слоем. Падплесці лапці.

2. Разм. Уплесці, прыплесці дадаткова. Падплесці пугу.