Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

паразграба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разгрэбці ўсё, многае.

паразгружа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разгрузіць усё, многае.

паразгрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разгрызці ўсё, многае.

параздава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад параздаваць.

параздава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце; зак., каго-што.

Раздаць усіх, многіх або ўсё, многае ўсім, многім (гл. раздаць ​1). Ужо з усім развітаўся бедны шарак. Нават, што меў, усё параздаваў у завяшчанні: хвосцік дзеткам.., вушы жонцы. Клышка.

параздзіма́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад параздзімаць.

параздзіма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Раздзьмуць усё, многае. Гуменца, крытае саломай, Ад доўгіх часаў пасівела; Салома кудламі вісела, Яе вятры параздзімалі. Колас.

параздзіра́цца, ‑аецца; зак.

Разадрацца — пра ўсё, многае.

параздзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разадраць усё, многае. Бура параздзірала стрэхі.

параздзьму́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Раздзьмухаць усё, многае.