Verbum

паадбяга́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Тое, што і паадбягаць.

паадбяга́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Адбегчы на нейкую адлегласць — пра ўсіх, многіх.

паадваёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адваяваць, завалодаць усім, многім або ўсімі, многімі. Паадваёўвалі свае землі.

паадвалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Адвалачы ўсё, многае або ўсіх, многіх. Паадвалакаць мяшкі. Паадвалакаць раненых.

паадва́львацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Адваліцца, адпасці ў многіх месцах, усюды. Тынкоўка паадвальвалася цэлымі лапінамі. Скрыган. — Вы ж падумайце: крані яе, — Сузан паказаў на хату, — вуглы паадвальваюцца і бярвенне ў парахню рассыплецца. Галавач.

2. Адкінуцца, адваліцца тулавам назад — пра ўсіх, многіх. Паадвальвацца на спінкі крэслаў.

паадва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адваліць усё. многае. Паадвальваць каменне.

паадваро́чвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Адвярнуцца, павярнуцца тварам у які‑н. бок — пра ўсіх, многіх. І Рыгор, і Зося, як апараныя, паўзнімаліся і барзджэй паадварочваліся ўбок... Гартны.

паадве́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Адвесіць усё, многае. Паадвешваць шторы. Паадвешваць вокны.

паадві́нчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адвінціць адно за другім усё, многае. Паадвінчваць гайкі.

паадвіса́ць, ‑ае; зак.

Разм. Адвіснуць — пра ўсё, многае. Кішэні паадвісалі. Скура паадвісала.