падарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе.
Зак. да дараваць (у 1, 3 знач.).
падаража́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падаражаць.
падаража́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да падаражаць (у 2 знач.).
падаража́ць, ‑ае; зак. і незак.
1. зак. Стаць, зрабіцца даражэйшым, павысіцца ў цане. — Зямлі так і не купілі? — Не. Пакуль збіралі грошы, зямля падаражала. — Ну, цяпер .. [бацькам] не трэба думаць пра зямлю, няхай працуюць толькі, — сказаў Грыша. Пальчэўскі.
2. незак. Павышаць кошт чаго‑н. Далёкія перавозкі падаражаюць сабекошт тавараў.
падаражы́ць, ‑жу, ‑шыш, ‑жыць; зак., што.
Разм. Зрабіць даражэйшым, павысіць у цане. Падаражыць мантажныя работы.
падаражэ́ць, ‑эе; зак.
Стаць, зрабіцца больш дарагім, павысіцца ў цане. Мэбля падаражэла. □ Паступова вайна зазірала з вуліцы ў дамы, у сем’і, у жыццё чалавека, не мінаючы нікога. Мне, пакуль што, толькі падаражэлі прадукты. Гарэцкі.
пада́рак, ‑рка, м.
Тое, што і падарунак. [Настаўнік:] — Якая ты [Аленка] разумная і мілая! Вось табе падарак ад мяне. Колас.
падара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; ‑аром, ‑араце; зак., што і чаго.
Разм. Узараць дадаткова. Падараць яшчэ крыху поля.
пада́рачны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для падарка. Падарачны набор.
падарва́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падарваць.