падпіло́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падпілоўваць.
падпіло́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да падпілоўваць.
падпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падпілаваць.
падпіло́ўка, ‑і, ДМ ‑лоўцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падпілаваць.
падпільнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго-што.
Падсцерагаючы, дачакацца з’яўлення каго‑, чаго‑н. Неяк цёмнай ноччу камсамольцы падпільнавалі на вуліцы двух нямецкіх патрулёў і знішчылі. Пятніцкі. — Не! — крыкнуў Віктар. — Хоць сам загіну, а падпільную, як .. [бабры] будуць валіць гэтае дрэва! Маўр. // Дачакацца зручнага моманту, каб ажыццявіць што‑н. [Міхаліна:] Роза Абрамаўна падпільнавала, калі я была адна, у баку ад людзей, падбегла са спалоханымі вачыма. Шамякін.
падпільно́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падпільноўваць — падпільнаваць.
падпільно́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да падпільноўваць.
падпільно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падпільнаваць.
падпіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падперціся.
2. Зал. да падпіраць (гл. падперці ў 1 знач.).
падпіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падперці.