Verbum

паразвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Развязаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паразвязваць вузлы.

паразга́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разгадаць усё, многае. Паразгадваць загадкі.

паразганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Разагнаць усё, многае або ўсіх, многіх. [Мікодым] выйшаў з хаты, калі паліцыянты паразганялі ўжо людзей. Сабаленка. Вецер не дзьме, а ірве, і дзівіцца можна, як не паразганяў ён нізкіх хмар. Галавач.

паразгаро́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разгарадзіць усё, многае.

паразгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разагнуць усё, многае. Паразгінаць цвікі. Паразгінаць спіны.

паразгла́джвацца, ‑аецца; зак.

Разгладзіцца — пра ўсё, многае. Складкі на сукенцы паразгладжваліся.

паразгла́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разгладзіць усё, многае. Паразгладжваць швы.

паразго́ртвацца, ‑аецца; зак.

Разгарнуцца — пра ўсё, многае.

паразго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разгарнуць усё, многае. Паразгортваць кнігі.

паразграба́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паразграбаць.