Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

накіро́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. накіроўваць — накіраваць (у 1–4 знач.).

накіро́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да накіравацца.

2. Зал. да накіроўваць.

накіро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накіраваць.

накіро́ўваючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад накіроўваць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які прымушае што‑н. рухацца ў пэўным кірунку. Накіроўваючыя ролікі.

3. Дзеепрысл. незак. ад накіроўваць.

накіса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. накісаць — накіснуць.

накіса́ць, ‑ае.

Незак. да накіснуць.

накі́снуць, ‑не; пр. накіс, ‑ла; зак.

Набрыняць чым‑н. кіслым. Бочка накісла.

наклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. накладаць — накласці (у 1, 2 знач.).

наклада́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да накладаць.

наклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накласці (у 1, 2 знач.) і налажыць ​1 (у 1–6 знач.).