накіро́ўваючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад накіроўваць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які прымушае што‑н. рухацца ў пэўным кірунку. Накіроўваючыя ролікі.

3. Дзеепрысл. незак. ад накіроўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)