Verbum

падмярзло́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які залягае глыбей пласта вечнай мерзлаты. Падмярзлотныя воды.

падмясі́ць, ‑мяшу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што і чаго.

1. Памясіць дадаткова. Падмясіць цеста.

2. Месячы, дабавіць чаго‑н., зрабіць больш густым (цеста, раствор). Падмясіць мукі ў цеста.

падмята́йла, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Тое, што і падмятальшчык. Хлебапёкамі, кухарамі, калідорнымі, падмятайламі [у турме] былі толькі крымінальнікі. Колас.

падмята́льшчык, ‑а, м.

Той, хто займаюцца падмятаннем вуліц, памяшканняў і пад.

падмята́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да падмятальшчык.

падмята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падмятаць — падмесці.

падмята́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да падмятаць.

падмята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падмесці.

падмя́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падмяць.

падмя́ць, падамну, падамнеш, падамне; падамнём, падамняце; зак., каго-што.

Наваліўшыся, падабраць пад сябе, прыціснуць, прыдушыць. Вось.. [камбайн] урэзаўся ў густую жытнюю сцяну, паваліў, падмяў яе пад сябе. Васілевіч. Натоўп разагналі. Некалькі чалавек падмялі коньмі. Колас.