падме́цены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падмесці.
падме́ціць, ‑мечу, ‑меціш, ‑меціць; зак., каго-што.
Пазіраючы, заўважыць, выявіць. Панна Людміла.. зараз жа падмеціла.. нясмеласць і замяшанне [Лабановіча], і гэта ёй, відаць, спадабалася. Колас. У кожным з герояў пісьменнік [Якуб Колас] умее падмеціць нешта добрае, чалавечае і паказаць яго. Навуменка.
падме́цца, (толькі ў форме інф. і пр. часу); зак.
Разм. Паабяцаць зрабіць, выканаць што‑н. Брыгада, якая працуе на свінаферме, падмелася адкарміць для продажу дзяржаве дзве тысячы свіней. Хведаровіч. Бацька падмеўся быць за памочніка ў старога каваля — малатабойцам. Кухараў. Падмеўся [дзед Сілівон] сплесці дзве пары лазовых лапцей. Краўчанка.
падме́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падмеціць.
падме́шаны 1, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і падмяшаны.
падме́шаны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падмясіць.
падме́шванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падмешваць 1.
падме́шванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падмешваць 2.
падме́швацца 1, ‑аецца; незак.
Зал. да падмешваць 1.
падме́швацца 2, ‑аецца; незак.
Зал. да падмешваць 2.
падме́шваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падмяшаць.
падме́шваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падмясіць.
падме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падмяшаць.
2. Тое, што падмешана да чаго‑н.; падмеска (у 2 знач.).
падмёрзлы, ‑ая, ‑ае.
Крыху, злёгку мёрзлы, цвёрды ад марозу. Падмёрзлы снег. Падмёрзлыя яблыкі. □ Цяпер.. [хлапчукі] хацелі нават, каб дарога была даўжэйшаю — так прыемна было ісці ўсім разам па тугой, падмёрзлай за ноч сцяжынцы. Ваданосаў.