Verbum

падаплята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Даплесці ўсё, многае. Падаплятаць кашы.

падаправа́ць, ‑ае.

Незак. да падапрэць.

падапрада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Дапрасці ўсё, многае. Дзяўчаты падапрадалі кудзелю.

падапрана́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падапранаць — падапрануць і падапранацца — падапрануцца.

падапрана́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падапрануцца.

2. Зал. да падапранаць.

падапрана́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падапрануць.

падапрану́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падапрануць.

падапрану́цца, ‑апрануся, ‑апранешся, ‑апранецца; зак.

Разм.

1. Апрануць што‑н. пад верхняе адзенне. Падапрануцца цяплей.

2. Апрануцца лепш, у святочнае. Падапрануцца на вечар.

падапрану́ць, ‑апрану, ‑апранеш, ‑апране; зак., каго-што.

Разм.

1. Апрануць што‑н. пад верхняе адзенне. Падапрануць пінжак пад паліто.

2. Апрануць каго‑н. лепш. [Колас:] — Падапранулі мяне чысцей, сабраў я свае кніжачкі, маці перахрысціла на дарогу. Лужанін.

падапрэ́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які крыху, злёгку сапрэў; сапрэлы знізу. Падапрэлае сена. □ Даніла пакорліва разуваўся, садзіўся на палок і апускаў у ваду падапрэлыя ад руплівага тупання пальцы. Кулакоўскі.

2. Разм. Які крыху падтаў. Падапрэлы снег.