падма́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падмазацца.
2. Зал. да падмазваць.
падма́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падмазаць.
падма́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. падмазаць (у 1 знач.).
2. Тое, чым падмазваюць што‑н. Влінец быў халодны, ранішні, але Міця, мусіць, не да такіх прывык ў час валацужніцтва. Нават і падмазку з’еў, што трапілася з блінцом. Арочка. А то другі раз аладкі возьмецца [жонка] пячы... Скаварада нагрэлася, сіпіць на ўсю хату, а яна яе падмазкай мазь, мазь. Сачанка.
падма́йстар, ‑тра, м.
Памочнік майстра. Праз нейкі тыдзень Салаўёў лічыўся ўжо ўладальнікам шавецкай майстэрні з правам карыстацца паслугамі падмайстра. Асіпенка. Васьмігадовым хлапчуком Косця батрачыў у кулакоў, быў вучнем, падмайстрам у саматужніка-шаўца. «Полымя».
падмака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падмокнуць.
падмаладзі́цца, ‑ладжуся, ‑лодзішся, ‑лодзіцца; зак.
Разм. Надаць сабе больш свежы, малады выгляд.
падмаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., каго-што.
Разм. Надаць каму‑, чаму‑н. больш свежы, малады выгляд.
падмалёўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падмалёўваць.
падмалёўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падмалявацца.
2. Зал. да падмалёўваць.