падле́ссе, ‑я, н.
1. Участак зямлі, які прымыкае да лесу.
2. Тое, што і падлесак.
падле́так, ‑тка, м.
Хлопчык або дзяўчынка ў пераходным ад дзяцінства да юнацтва ўзросце (ад 12 да 16 гадоў). Каля вогнішча сабралася дзятвы і падлеткаў мала што не з ўсяе вёскі. Васілевіч. Сёння вярнуўся з лесу малодшы Міхасёў брат Мікола, падлетак гадоў дванаццаці. Машара. Партызанскі разведчык, хоць ён і падлетак, павінен быць гатовы да ўсяго. Кулакоўскі.
падле́ткавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падлетка. Падлеткавы ўзрост. // Прызначаны для падлетка. Падлеткавы веласіпед.
падле́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падлячыць.
падле́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падлячыцца.
2. Зал. да падлечваць.
падле́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падлячыць.
падле́шчык, ‑а, м.
Рачная рыба, падобная на ляшча, а таксама лешч невялікіх памераў. [Рыбакі] выцягнулі шэсць ладных шчупакоў, шмат падлешчыкаў, лінёў, плотак. В. Вольскі.
падлёднік, ‑а, м.
1. Снасць для лоўлі рыбы пад лёдам.
2. Разм. Той, хто займаецца падлёднай лоўляй рыбы. Першай снасцю рыбалова-падлёдніка будзе зімовая вуда. Матрунёнак.
падлёдны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца пад лёдам. Падлёдная вада. // Які адбываецца, робіцца пад лёдам. Падлёдная лоўля рыбы. □ Ты ведаеш, які гэта цудоўны занятак — падлёдны лоў! — угаварваў мяне Сапуноў, складваючы ў ранец шнуры, кручкі, траўнікі, акунёвыя блёсны. Шашкоў.
падлёт, ‑у, М ‑лёце, м.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падляцець.