пахрабусце́ць, ‑бушчу, ‑бусціш, ‑бусціць; зак.
Разм. Храбусцець некаторы час.
пахра́пванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. пахрапваць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Чутно было пахрапванне, некаторыя ў сне ўскрыквалі, сёй-той нешта незразумелае мармытаў. Гурскі.
пахра́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Час ад часу, злёгку храпці. Старожка ўжо злёгку пахрапвала ў кухні на печы, а Лабановіч усё яшчэ не лажыўся. Колас. Андрэй са смакам пахрапвае, лежачы на спіне. Брыль.
пахрапці́, ‑пу, ‑пеш, ‑пе; ‑пём, ‑пяце; зак.
Храпці некаторы час.
пахру́мстаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм.
1. З’есці з хрустам усё, многае.
2. і без дап. Хрумстаць некаторы час.
пахру́мстванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. пахрумстваць, а таксама гукі гэтага дзеяння.
пахру́мстваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Час ад часу, злёгку хрумстаць. Толя накроіў хлеба і сала; пачалі есці, пахрумстваючы свежымі агуркамі. Брыль.
пахру́стаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Хрустаць некаторы час.
пахру́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Час ад часу, злёгку хрустаць. Лужыны пахруствалі тонкім лядком, вецер гнаў па зямлі пажоўклае лісце, дранцвелі рукі ад халоднага раствору і настылай за ноч цэглы. Грахоўскі. Пад нагамі .. пахрустваў дробны жвір, маленькія, нібы гарошыны, каменьчыкі.. зрэдку стукаліся аб рэйкі. Нядзведскі.
пахрыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.
Хрыпець некаторы час.