Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

паразблы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разблытаць усё, многае. Паразблытваць ніткі.

паразбу́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разбудзіць усіх, многіх. — Дзякую, дзякую! Што вы непакоіцеся? — гаварыла Ніна, стараючыся ціхенька ступаць, каб не паразбуджваць, хто ўжо спіць. Лобан.

паразбура́цца, ‑аецца; зак.

Тое, што і паразбурвацца.

паразбура́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і паразбурваць.

паразбу́рвацца, ‑аецца; зак.

Разбурыцца — пра ўсё, многае.

паразбу́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разбурыць усё, многае.

паразбуха́ць, ‑ае; зак.

Разбухнуць — пра ўсё, многае. Зерне паразбухала.

паразбэ́рсвацца, ‑аецца; зак.

Разбэрсацца — пра ўсё, многае. Шнуркі паразбэрсваліся.

паразбэ́рсваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разбэрсаць усё, многае. Паразбэрсваць ніткі.

паразбэ́шчваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паразбэшчваць.