пападсо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Падсунуць многае пад што‑н. Пападсоўваць скрынкі пад шафу.
пападстрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Падстрыгчы ўсіх, многіх або ўсё, многае. [Дзед:] — Нас пападстрыгалі пад машынку, пагалілі. Сабаленка.
пападсціла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.
Разм. Падаслаць 2 усіх, многіх, усё, многае або ўсім, многім. [Мужчыны] збіраюцца ехаць па вецце, каб пападсцілаць пад сена тарпы. Скрыган.
пападсыха́ць, ‑ае; зак.
Разм. Падсохнуць — пра ўсё, многае.
пападсяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Падсячы ўсё, многае.
пападтыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Падаткнуць усё, многае.
пападу́маць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Думаць доўга, неаднаразова. Распрануўшыся, [Міхаленя] кінуў шынель на спінку ложка, азірнуўся. — Так і ляжаў адзін у палаце? — Але... Страшэнны сум. Затое пападумаў. Алешка.
пападу́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Тое, што і пападумаць. [Ціток] ляжаў, уткнуўшыся ў высокі каўнер кажуха. Вот дзе было раздолле пападумваць. Лобан.
пападурэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
Разм. Дурэць доўга, неаднаразова.
пападу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Тое, што і пападушыць.