Verbum

пазакіто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закітаваць усё, многае. Пазакітоўваць вокны.

пазаклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Закласці, змясціць куды‑н. усё, многае. Пазакладаць бялізну ў пральную машыну. // Пра часткі цела. Ахрэм, як і Даніла, пазакладаў рукі ў рукавы свайго кажуха. Баранавых.

2. Адзначыць закладкай патрэбныя старонкі ў кнізе.

3. Закласці чым‑н. усю паверхню прадмета. Пазакладаць сталы кнігамі.

4. Закрыць, загарадзіць чым‑н. усё, многае. Пазакладаць вокны мяшкамі з пяском.

5. Пакласці аснову, пачаць будаўніцтва чаго‑н. Пазакладаць фундамент дамоў.

6. безас. Разм. Пра хваравітае адчуванне ў многіх месцах. — Хлопец, табе што, вушы пазакладала?.. П. Ткачоў.

пазакла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і пазакладаць.

пазакла́савасць, ‑і, ж.

Стан паводле знач. прым. пазакласавы.

пазакла́савы, ‑ая, ‑ае.

Які не звязаны з якім‑н. класам, не выражае інтарэсаў якога‑н. класа.

пазакла́сны, ‑ая, ‑ае.

Які праводзіцца не ў класе, не ў час урокаў. [Настаўніца] прынесла ў школу многа новага, свежага, цікавага, ажывіла пазакласную работу. Шамякін. Максім пайшоў у гімназію. Бацька і тады кіраваў яго пазакласным чытаннем, спыняючыся на класіках рускай і зарубежнай літаратуры. Лойка.

пазакле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Заклеіць усё, многае. Пазаклейваць шчыліны. Пазаклейваць вокны на зіму.

2. Наляпіўшы чаго‑н. у мностве, укрыць усё, многае. Пазаклейваць сцены малюнкамі.

пазако́нкурсны, ‑ая, ‑ае.

Які ажыццяўляецца ў час конкурсу, але не звязаны з яго ўмовамі, з удзелам у ім. Пазаконкурсная праграма фестывалю.

пазако́пвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Закапацца ў што‑н., схавацца ў выкапанае паглыбленне — пра ўсіх, многіх. Пазакопвацца ў сена. Пазакопвацца ў снег.

пазако́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Паклаўшы ў якое‑н. паглыбленне, засыпаць зверху — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. [Цётка Хіма:] — Мы ведаем, як.. [хлеб] ухаваць, — у снег пазакопваем. Сабаленка.

2. Засыпаць, зараўнаваць усё, многае. Пазакопваць ямы.