Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

паразбаза́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Разбазарыць усё, многае. Паразбазарваць грошы, маёмасць.

паразбіва́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паразбіваць.

паразбіва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разбіцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Талеркі паразбіваліся. Машыны паразбіваліся.

паразбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Разбіць усё, многае. Маці адразу ў слёзы, а бацька нават паразбіваў місы ад злосці. Броўка.

паразбінто́ўвацца, ‑аецца; зак.

Разбінтавацца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх.

паразбінто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разбінтаваць усіх, многіх або ўсё, многае.

паразбіра́льнік, ‑а, м.

Спец. Рэзервуар, які служыць для збірання пары і размеркавання яе па трубаправодах.

паразбіра́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паразбіраць.

паразбіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разабраць усё, многае або ўсіх, многіх. Усю ж .. [Арыніну] маёмасць: хібарку-хату, хлявец і чатыры дзесяціны зямлі сваякі паразбіралі. Колас. К вясне гэтыя два забудоў[шчы]кі паразбіралі хаты і пасцягвалі бярвенне к дарозе. Чорны.

паразблы́тваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паразблытваць.