Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыэюя
авгдзйклмнпрстчя

сетка, ✂, ж.

  1. Прыстасаванне (з перакрыжаваных нітак, дроту, вяровак і пад.) рознага прызначэння.

    • Плесці сетку на рыбу.
    • Валейбольная с.
    • С. пчаляра.
    • С. павуціны (перан.).

  2. Сумка для нашэння прадуктаў, дробных рэчаў і пад., сплеценая з нітак, вяровак, шнуркоў і пад.

    • Злажыць у сетку хлеб.

  3. адз.; чаго або якая. Сукупнасць размешчаных дзе-н. і звязаных адзінай сістэмай устаноў, прадпрыемстваў і пад.

    • С. дамоў адпачынку.
    • С. бальніц.
    • Гандлёвая с.
    • Курортная с.

  4. Разлінееная, звычайна ў клетку, паверхня.

    • Градусная с.
    • Геаграфічная с. (лініі, якія абазначаюць даўготы і шыроты).

  5. Расклад, схема, шкала (спец.).

    • Тарыфная с.

|| памянш. сетачка, ✂.

|| прым. сетачны, ✂ і сеткавы, ✂.

сеткаваты, ✂.

Які мае выгляд сеткі; які з’яўляецца сеткай (у 1 знач.).

  • Сеткаватыя крылы.
  • С. ўзор.
  • С. чарпак.

сеткакрылыя, ✂, н.

Атрад насякомых з крыламі, пакрытымі густой сеткай дробных жылак.