Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыэюя
авгдзйклмнпрстчя

сезон, ✂, м.

  1. Адна з чатырох пор года.

    • Зімовы с.
    • Не па сезону апрануцца.

  2. Частка года, якая з’яўляецца найбольш прыдатнай для якой-н. работы, адпачынку і пад.

    • С. адпачынкаў.
    • Канцэртны с. філармоніі.
    • На чарніцы яшчэ не с. (не паспелі).
    • Купальны с.

сезоннік, ✂, м.

Рабочы на сезонных работах.

|| ж. сезонніца, ✂.

сезонны, ✂.

  1. Які мае адносіны да пэўнага сезона.

    • Сезонныя рабочыя.

  2. Які дзейнічае ўвесь сезон, на ўвесь указаны час.

    • С. абанемент на канцэрты.

|| наз. сезоннасць, ✂.