Verbum

рэшата, ✂, н.

1. Рэч хатняга ўжытку — нацягнутая на шырокі абруч густая сетка для прасейвання мукі і інш.

   • Прасеяць муку на р.
   • У рэшаце ваду насіць (перан. займацца чым-н. бескарысным, пустой справай; разм.).
   • Галава як р. ў каго-н. (пра таго, хто ўсё забывае, у каго дрэнная памяць; разм.).

2. Прасейвальнае прыстасаванне ў зернеачышчальных, сартавальных і інш. машынах.

   • Рашоты ў камбайне.

◊

• Цуды ў рэшаце (разм. жарт.) — пра што-н. незвычайнае або незразумелае.

|| прым. рашотны, ✂.

рэшка, ✂, ж. (разм.).

Бок манеты, адваротны гербаваму малюнку.

рэшта, ✂, ж.

1. Частка чаго-н., якая засталася нявыкарыстанай, астача, астатак.

2. Частка якога-н. адрэзка часу ці адлегласці, якая засталася нявыкарыстанай ці непераадоленай.

   • Р. дня.
   • Р. дарогі.

3. Здача.

   • Атрымаць рэшту.
   • Р. з рубля.

У рэшце рэшт —

• 1) у канчатковым выніку.
  • Доўга ўтлумачвалі, у рэшце рэшт зразумеў;
• 2) пабочн. сл., тое, што і нарэшце (у 2 і 3 знач.).

рэштка, ✂, н.

1. Тое, што і рэшта (у 1 і 2 знач.).

   • Р. прыпасаў.
   • Р. вольнага часу.

2. Тое, што захавалася, уцалела ад таго, што раней існавала.

   • Р. печы.
   • Р. разбітых часцей ворага.

|| прым. рэшткавы, ✂.