Verbum

рэгалія, ✂, ж.

1. Прадмет, які з’яўляецца знакам манархічнай улады, напр. карона, скіпетр (уст.).

   • Царскія рэгаліі.

2. звычайна мн. Ордэн, знак узнагароды (уст. і разм.).

   • Прыйсці пры ўсіх рэгаліях.

рэгата, ✂, ж.

Буйное спаборніцтва спартыўных суднаў.

• Парусная р.

рэгбі, нескл., н.

Спартыўная камандная гульня, якая заключаецца ў тым, што ігракі стараюцца закінуць вялікі авальны мяч у вароты саперніка або ўбегчы туды з мячом, а таксама адпаведны від спорту.

|| прым. рэгбійны, ✂.

рэгбіст, ✂, м.

Спартсмен, які займаецца рэгбі.

рэгенерацыя, ✂, ж. (спец.).

1. Ператварэнне шляхам пэўных аперацый адпрацаваных прадуктаў у зыходныя прадукты для паўторнага іх выкарыстання.

   • Р. адпрацаваных масел.

2. Награванне газу і паветра, што паступаюць у печ, адпрацаванымі прадуктамі гарэння.

3. Аднаўленне арганізмам утрачаных або пашкоджаных органаў, тканак, клетак, а таксама аднаўленне цэлага арганізма з яго часткі.

   • Р. хваста яшчаркі.

|| прым. рэгенерацыйны, ✂ і рэгенератыўны, ✂.

рэгент, ✂, м.

1. Часовы правіцель манархічнай дзяржавы.

2. Дырыжор хору, пераважна царкоўнага.

|| ж. рэгентка, ✂.

|| прым. рэгенцкі, ✂.

рэгіён, ✂, м.

Вялікая вобласць, група суседніх краін або тэрыторыі, раёны, аб’яднаныя па якіх-н. агульных прыметах.

• Геаграфічны р.
• Эканамічны р.

|| прым. рэгіянальны, ✂.

• Рэгіянальнае пагадненне.

рэгістр, ✂, м. (спец.).

1. Спіс, пералік чаго-н., кніга для запісаў.

2. Ступень вышыні голасу, музычнага інструмента.

   • Бас — голас нізкага рэгістра.

3. У некаторых музычных інструментах: група труб або група язычковых аднолькавага тэмбру.

4. Род рэгулятара, размеркавальніка ў машынах і прыборах.

   • Р. каманд у ЭВМ.

5. Рад клавішаў у пішучай машынцы, у лічыльных і іншых машынах.

   • Верхні, ніжні р.

6. Назва дзяржаўнага органа, які ажыццяўляе нагляд над будаўніцтвам і эксплуатацыяй суднаў.

   • Рачны р.
   • Марскі р.

|| прым. рэгістравы, ✂.

рэгістраваць, ✂; незак.

Запісваць, адзначаць з мэтай уліку, сістэматызацыі, надання законнай сілы чаму-н.

• Р. паступаючую дакументацыю.
• Р. змены надвор’я.
• Р. шлюб.

|| зак. зарэгістраваць, ✂.

|| звар. рэгістравацца, ✂.

|| зак. зарэгістравацца, ✂.

|| наз. рэгістрацыя, ✂ і рэгістраванне, ✂.

|| прым. рэгістрацыйны, ✂.

рэгістратар, ✂, м.

Службовая асоба, якая праводзіць рэгістрацыю каго-, чаго-н.

• Р. карэспандэнцыі.

|| ж. рэгістратарка, ✂.

|| прым. рэгістратарскі, ✂.