Verbum

рэмарка, ✂, ж.

1. Заўвага; памета на палях (рукапісу, кнігі; уст.).

   • Рэмаркі на палях рукапісу.

2. У п’есе: тлумачэнне аўтара да тэксту, якое датычыць абставін дзеяння, знешняга выгляду ці паводзін персанажа.

|| прым. рэмарачны, ✂.

рэмез, ✂, м.

Сініца, якая жыве па берагах вадаёмаў.

рэмень, ✂ і рамень, ✂, м.

1. Доўгая паласа вырабленай скуры, моцнай тканіны, якая ўжыв. для звязвання, замацавання чаго-н., у якасці пояса, для перадачы руху ад шківа.

   • Сумка на рэмені.
   • Падперазацца рэменем.
   • Р. для вастрэння брытваў.
   • Прывадны р.
   • Прывязныя рамяні (у самалёце, аўтамашыне).

2. мн. Дзве злучаныя перамычкай палоскі скуры (або моцнай тканіны, заменніка) са спражкамі і ручкай для ўвязвання і пераноскі ручнога багажу.

   • Перавязаць клунак рамянямі.

|| памянш. раменьчык, ✂.

|| прым. раменны, ✂.

• Раменная вупраж.
• Раменная пуга.
• Раменная перадача.

рэмілітарызаваць, ✂; зак. і незак.

Зноў стварыць (-раць) дзе-н. армію, ваенную прамысловасць пасля ранейшай дэмілітарызацыі.

|| наз. рэмілітарызацыя, ✂.

|| прым. рэмілітарызацыйны, ✂.

рэмінісцэнцыя, ✂, ж.

1. Няясныя ўспаміны.

   • Р. далёкага мінулага.

2. Адбітак уплыву чыёй-н. творчасці ў мастацкім творы.

   • Рэмінісцэнцыі рамантызму.