Verbum

рэд...

Першая частка складаных слоў са знач. рэдакцыйны, напр. рэдкалегія, рэдсавет, рэдпадрыхтоўка.

рэдагаваць, ✂; незак.

1. Правяраць і выпраўляць тэкст пры падрыхтоўцы да друку.

   • Р. артыкул.

2. Кіраваць выданнем чаго-н.

   • Р. штогоднік.

|| зак. адрэдагаваць, ✂.

|| наз. рэдагаванне, ✂ і рэдакцыя, ✂.

• Рэдагаванне тэксту.
• Манаграфія пад рэдакцыяй прафесара.

|| прым. рэдакцыйны, ✂.

• Рэдакцыйная калегія.

рэдактар, ✂, м.

Чалавек, які рэдагуе што-н.; спецыяліст па рэдагаванню.

• Р. газеты.
• Адказны р.
• Тэхнічны р.

|| ж. рэдактарка, ✂.

|| прым. рэдактарскі, ✂.

рэдакцыя, ✂, ж.

1. гл. рэдагаваць.

2. Разнавіднасць тэксту якога-н. твора.

   • Раман у дзвюх рэдакцыях.

3. Тая ці іншая фармулёўка, выказванне думкі.

   • Пункт пратакола ў новай рэдакцыі.

4. Група работнікаў, што рэдагуюць якое-н. выданне, а таксама аддзел выдавецтва, які рыхтуе рукапісы да друку.

   • Галоўная р.
   • Тэхнічная р.
   • Р. мастацтва.

|| прым. рэдакцыйны, ✂.

рэдзька, ✂, ж.

Караняплод з тоўстым і светлым (у цёмнай скурцы) коранем, з гаркаватым вострым смакам і пахам.

◊

• Як горкая рэдзька (разм.) — вельмі, надта (надакучыць, абрыднуць).

|| прым. рэдзечны, ✂ і рэдзькавы, ✂.

рэдкалессе, ✂, н., зб.

Рэдкі, не густы лес.

рэдкасць, ✂, ж.

1. гл. рэдкі.

2. Рэдкая з’ява.

   • Жывыя кветкі на поўначы — вялікая р.

3. Рэдкі прадмет, музейная, антыкварная рэч.

   • Бібліяграфічная р.
   • Калекцыя рэдкасцей.

◊

• На рэдкасць — аб кім-, чым-н. выключным, рэдкім.

• Дні стаялі на рэдкасць халодныя.

◊

• Не рэдкасць — звычайна, часта бывае.

• Такія выпадкі — не рэдкасць.

рэдкі, ✂ і радзейшы, ✂.

1. Недастаткова густы, вадзяністы.

   • Р. кісель.
   • Рэдкая смятана.

2. Які складаецца з далёка размешчаных адзін ад аднаго частак, не густы; не шчыльны.

   • Рэдкая барада.
   • Рэдкія зубы.
   • Р. невад (не шчыльна сплецены).

3. Размешчаны на вялікай адлегласці адзін ад аднаго.

   • Рэдкія паўстанкі.

4. Які складаецца з аддаленых адзін ад другога момантаў.

   • Рэдкія стрэлы.
   • Р. пульс.

5. Які паўтараецца, адбываецца, з’яўляецца праз вялікія прамежкі часу.

   • Рэдкая з’ява.
   • Р. госць.
   • Р. чалавек (выдатны, выключны па сваіх якасцях).
   • Рэдка (прысл.) бачыцца.
   • Рэдкія металы.

|| наз. рэдкасць, ✂.

рэдукавацца, ✂; зак. і незак. (спец.).

Падвергнуцца(-вяргацца) рэдукцыі (у 2 знач.).

рэдукаваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Падвергнуць(-вяргаць) рэдукцыі.