Verbum

меч, ✂, м.

Старадаўняя халодная зброя, падобная на шаблю, вострую з абодвух бакоў.

• Падняць меч на каго-н. (перан. пачаць вайну, пайсці супроць каго-н.).
• Скрыжаваць мячы (перан. пачаць паядынак, бой, спрэчку).

мечаносец, ✂, м.

Сярэдневяковы воін, узброены мячом, а таксама слуга рыцара, які насіў за ім меч.

мечаны, ✂.

Які мае на сабе нейкую метку, знак.

• Мечаныя гусі.
• Мечаная бялізна.

меч-рыба, ✂, ж.

Вялікая марская рыба з адросткам на выцягнутай сківіцы, падобным на меч.