Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

мел, , м.

Мяккі белы вапняк, які ўжыв. для пабелкі, пісання і інш.

  • Пісаць мелам на дошцы.
  • Белы, як м.

|| прым. мелавы, .

  • М. перыяд (трэці геалагічны перыяд мезазойскай эры).

мелаваны, :

  • мелаваная панера — папера, пакрытая белай клеенай фарбай.

меладрама, , м.

  1. Драма з вострай інтрыгай, з рэзкім проціпастаўленнем дабра і зла, з перабольшанай эмацыянальнасцю (спачатку — драма з музыкай і спевамі).

  2. перан. Падзея, паводзіны, афарбаваныя перабольшаным драматызмам (неадабр.).

  3. Музычна-драматычны твор, у якім дыялогі і маналогі чаргуюцпа з музыкай або суправаджаюцца ёю.

|| прым. меладраматычны, .

меладычны, .

  1. гл. мелодыка і мелодыя.

  2. Прыемны для слыху, мілагучны.

    • М. голас.

|| наз. меладычнасць, .

меладэкламатар, , м.

Артыст, які займаецца меладэкламацыяй.

|| прым. меладэкламатарскі, .

меладэкламацыя, , ж.

Дэкламацыя вершаў або прозы, якая суправаджаецца музыкай.

|| прым. меладэкламацыйны, .

меламан, , м. (кніжн.).

Той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

|| ж. меламанка, .

|| прым. меламанскі, .

меланж, , ж. (спец.).

Пража або тканіна з сумесі афарбаваных у розныя колеры валокнаў, валакністых матэрыялаў.

|| прым. меланжны, .

  • М. камбінат.

меланхалічны, .

  1. гл. меланхолія.

  2. Схільны да меланхоліі, які выражае меланхолію.

    • М. характар.

|| наз. меланхалічнасць, .

меланхолік, , м.

Чалавек, хворы на меланхолію, схільны да суму, нуды.

|| ж. меланхалічка, .