Verbum

мера, ✂, ж.

1. Адзінка вымярэння.

   • М. даўжыні.
   • М. вагі.

2. Велічыня, размер, ступень чаго-н.

   • Знаць меру.
   • У меру (дастаткова).
   • У адной меры (без змен).

3. Дзеянне або сукупнасць дзеянняў, сродкаў для ажыццяўлення чаго-н.

   • Прыняць рашучыя меры.
   • Меры сацыяльнай асцярогі.

◊

• Па меры чаго, прыназ. з Р — у адпаведнасці з чым-н., супадаючы з чым-н.

• Па меры сіл.
• Па меры магчымасці (наколькі магчыма).

мерапрыемства, ✂, н.

Сукупнасць дзеянняў, аб’яднаных адной значнай у грамадскіх адносінах задачай.

• План культурных мерапрыемстваў.

мерацца, ✂; незак.

Параўноўваць сябе з кім-, чым-н. у якіх-н. адносінах.

• М. сілаю.
• М. ростам з кім-н.

|| зак. памерацца, ✂.

мераць, ✂; незак.

1. Вызначыць велічыню, колькасць чаго-н. пры дапамозе якой-н. меры.

   • М тэмпературу.
   • М. пакой.

2. Надзяваць што-н. для прымеркі.

   • М. чаравікі.

3. перан. Хадзіць, рухацца па якой-н. прасторы ўзад і ўперад або ў адным напрамку (разм.).

   • М. гарадскі брук.

|| зак. памераць, ✂.

мерзлата, ✂, ж.

Стан глебы, якая змяшчае ў сабе лёд.

• Вечная м.

|| прым. мярзлотны, ✂.

• Мярзлотная станцыя.

мерзлатазнаўства, ✂, н.

Навука пра мёрзлыя тоўшчы ў зямной кары і пра мерзлыя горныя пароды.

|| прым. мерзлатазнаўчы, ✂.

мерзлы, ✂.

Тое, што і мёрзлы.

|| наз. мерзласць, ✂.

мерзнуць, ✂; незак.

1. Рабіцца вельмі халодным, калець, дубянець.

2. Гінуць ад марозу, вымярзаць.

|| зак. змерзнуць, ✂.

мерка, ✂, ж.

1. Пэўны размер.

   • Зняць мерку.

2. Прадмет, які служыць мераю пры вымярэнні чаго-н.

   • Мераць усіх адной меркай (перан. падыходзіць да ўсіх і да ўсяго аднолькава, не ўлічваючы асаблівасцей кожнага).

меркаванне, ✂, н.

1. Думка, погляд.

   • Слушнае м.

2. Разлік, дапушчэнне.