мех

назоўнік | мужчынскі род

  1. Тара з палатна для захоўвання і перавозкі сыпучых цел, дробных рэчаў і пад.

    • Палатняны м.
  2. Мера для чаго-н. сыпучага.

    • Пазычыць м. бульбы.
    • Біцца за пусты мех (размоўнае) — спрачацца з-за пусцякоў.
    • Нагаварыць цэлы мех (размоўнае) — многа нагаварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)