Verbum

кош, ✂, м.

1. Сплеценая з лазы, карэння і пад. круглая пасудзіна ў выглядзе кашолкі для складання і пераноскі чаго-н.

   • Сплесці к.
   • Насыпаць к. бульбы.
   • К. грыбоў.

2. Скрыня ў млыне пад жорнамі, у якую засыпаюць збожжа для памолу.

|| прым. кашовы, ✂.

кошанка, ✂, ж. (разм.).

Зялёная падкормка (сумесь вікі з аўсом, зялёнае жыта і пад.).

кошка​¹, ✂, ж.

Свойская млекакормячая жывёліна з сямейства кашэчых; самка ката.

• К. мыецца — госці будуць (павер’е).
• На сэрцы (на душы) кошкі скрабуць (перан. пра трывожны стан, чаканне чаго-н. непрыемнага).
• Чорная к. прабегла паміж кім-н. (перан. сапсаваліся адносіны, пасварыліся).
• К. мышцы не таварыш (прыказка). Збродлівай кошцы хвост уцінаюць (прыказка).

◊

|| памянш. кошачка, ✂.

|| прым. кашэчы, ✂ і кашачы, ✂.

• Кашэчыя (і кашачыя) лапы.
• Кашэчыя (і кашачыя) звычкі.
• Сямейства кашэчых (наз.).

кошка​², ✂, ж.

1. мн. Жалезныя шыпы або іншыя прыстасаванні, якія мацуюцца да абутку для пад’ёму на слупы, мачты і пад.

2. Невялікі якар (спец.).

кошка​³, ✂, ж. (уст.).

Даўней: раменны бізун з некалькімі хвастамі.

кошт, ✂, м.

1. Выражаная ў грашах вартасць чаго-н.

   • К. вытворчасці.

2. Сродкі, рахунак.

   • Пабудаваць кватэру за свой к.
   • Набыць пуцёўку за свой к.

кошык, ✂, м.

Тое, што і кош (у 1 знач.); невялікі кош.

|| прым. кошыкавы, ✂.