Verbum

козагадовец, ✂, м.

Спецыяліст у галіне козагадоўлі.

козагадоўля, ✂, ж.

Развядзенне коз як галіна жывёлагадоўлі.

|| прым. козагадоўчы, ✂.

козлік, ✂, м.

1. гл. казёл.

2. Тое, што і казёл (у 6 знач.).

козлы, ✂.

1. Сядзенне для фурмана ў перадку экіпажа.

2. Падстаўка для пілавання дроў у выглядзе бруса на чатырох ножках, збітых крыж-накрыж.

   • Пілаваць дровы на козлах.

3. Спосаб састаўлення вінтовак.

   • Саставіць вінтоўкі ў к.

козыр, ✂, м.

1. Карта масці, якая з’яўляецца старшай у гульні.

2. перан. Тое што можа даць перавагу ў чым-н.

   • У мяне яшчэ быў к.: я нічога не ўзяла.
   • Выбіць усе козыры.

◊

• Хадзіць козырам (разм.) — паводзіць сябе ганарліва.

|| прым. казырны, ✂.

• К. туз.

козыт, ✂, м.

Адчуванне лёгкага нервовага раздражнення, якое выклікаецца дотыкам да скуры.

• Баяцца козыту.