козыр, ✂, м.

  1. Карта масці, якая з’яўляецца старшай у гульні.

  2. перан. Тое што можа даць перавагу ў чым-н.

    • У мяне яшчэ быў к.: я нічога не ўзяла.
    • Выбіць усе козыры.

◊

  • Хадзіць козырам (разм.) — паводзіць сябе ганарліва.

|| прым. казырны, ✂.

  • К. туз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)