Verbum

кошка​¹, ✂, ж.

Свойская млекакормячая жывёліна з сямейства кашэчых; самка ката.

• К. мыецца — госці будуць (павер’е).
• На сэрцы (на душы) кошкі скрабуць (перан. пра трывожны стан, чаканне чаго-н. непрыемнага).
• Чорная к. прабегла паміж кім-н. (перан. сапсаваліся адносіны, пасварыліся).
• К. мышцы не таварыш (прыказка). Збродлівай кошцы хвост уцінаюць (прыказка).

◊

|| памянш. кошачка, ✂.

|| прым. кашэчы, ✂ і кашачы, ✂.

• Кашэчыя (і кашачыя) лапы.
• Кашэчыя (і кашачыя) звычкі.
• Сямейства кашэчых (наз.).