кошка1 назоўнік | жаночы род

Свойская млекакормячая жывёліна з сямейства кашэчых; самка ката.

  • К. мыецца — госці будуць (павер’е).
  • На сэрцы (на душы) кошкі скрабуць (пераноснае значэнне: пра трывожны стан, чаканне чаго-н. непрыемнага).
  • Чорная к. прабегла паміж кім-н. (пераноснае значэнне: сапсаваліся адносіны, пасварыліся).
  • К. мышцы не таварыш (прыказка). Збродлівай кошцы хвост уцінаюць (прыказка).

|| памяншальная форма: кошачка.

|| прыметнік: кашэчы і кашачы.

  • Кашэчыя (і кашачыя) лапы.
  • Кашэчыя (і кашачыя) звычкі.
  • Сямейства кашэчых (назоўнік).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)