кошка1 назоўнік | жаночы род
Свойская млекакормячая жывёліна з сямейства кашэчых; самка ката.
- К. мыецца — госці будуць (павер’е).
- На сэрцы (на душы) кошкі скрабуць (пераноснае значэнне: пра трывожны стан, чаканне чаго-н. непрыемнага).
- Чорная к. прабегла паміж кім-н. (пераноснае значэнне: сапсаваліся адносіны, пасварыліся).
- К. мышцы не таварыш (прыказка). Збродлівай кошцы хвост уцінаюць (прыказка).
|| памяншальная форма: кошачка.
|| прыметнік: кашэчы і кашачы.
- Кашэчыя (і кашачыя) лапы.
- Кашэчыя (і кашачыя) звычкі.
- Сямейства кашэчых (назоўнік).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)