Verbum

усушка, ✂, ж.

Колькасць страчанага прадукту пры высыханні.

• Норма ўсушкі.

усхадзіцца, ✂; зак.

1. Дайсці да крайняй ступені праяўлення чаго-н.; пачаць моцна дурэць, сваволіць.

   • Дзеці ўсхадзіліся, не суняць.

2. Пачаць моцна бушаваць (пра з’явы прыроды).

   • Усхадзіўся вецер.

|| незак. усходжвацца, ✂.

усхапіцца, ✂; зак.

1. Хуткім рухам падняцца з месца.

   • У. з крэсла.

2. перан. Хутка і нечакана пачацца.

   • Пасля адлігі ўсхапіўся мароз.
   • Усхапілася полымя.

3. Нечакана ўтварыцца, паявіцца (пра мазалі, прышчы і пад.).

   • Усхапіліся крывавыя мазалі.

|| незак. усхоплівацца, ✂.

усхваляваны, ✂.

Які знаходзіцца ў стане хвалявання, выражае хваляванне.

• У. выгляд.
• У. голас.
• Гаварыць усхвалявана (прысл.).

|| наз. усхваляванасць, ✂.

усхваляць, ✂; незак. (кніжн.).

Расхвальваць, праслаўляць.

усхліп, ✂, м.

Гук, які ўтвараецца пры плачы.

усхліпваць, ✂; незак.

Сутаргава ўдыхаць паветра пры плачы.

|| аднакр. усхліпнуць, ✂.

|| наз. усхліпванне, ✂.

усход​¹, ✂, м.

1. Паяўленне, час, а таксама месца паяўлення свяціла над гарызонтам.

   • Устаць да ўсходу сонца.

2. Адзін з чатырох напрамкаў свету, процілеглы захаду, і напрамак прасторы, процілеглы захаду; частка гарызонта, дзе ўсходзіць Сонца.

3. (з вялікай літары). Краіны, размешчаныя ў гэтым напрамку і супрацьпастаўленыя Заходняй Еўропе і Амерыцы.

   • Падарожжа на У.
   • Блізкі У.
   • Далёкі У.

○

• Паўднёвы ўсход — напрамак паміж поўднем і ўсходам.

• Паўночны ўсход — напрамак паміж поўначчу і ўсходам.

|| прым. усходні, ✂.

усход​², ✂, м.

Верхняя больш высокая частка ступні, пад’ём.

• Боты ціснуць на ўсходзе.

усходазнавец, ✂, м.

Вучоны, спецыяліст па ўсходазнаўству.