Verbum

проціяддзе, ✂, н.

Рэчыва, якое спыняе або аслабляе дзеянне яду.

• П. супраць коснасці (перан., кніжн.).

процьма, ✂, ж.

1. Бездань, прорва (у 1 знач.; уст.).

2. перан., каго-чаго.

   • Вялікае мноства, безліч.
   • П. народу.

прочкі, ✂, н. (разм.).

Пакіданне на некаторы час сваёй хаты, сям’і з прычыны нязгоды, неладоў.

• Пайсці ў п.

прочырк, ✂, м.

Рыска, пракрэсленае месца, якое абазначае пропуск чаго-н.

• П. у анкеце.

прошва, ✂, ж.

Карункавая або вышываная палоска, якую ўшываюць ў настольнік, ручнік і пад.

• Яна цудоўна вышывала і пляла з нітак прошвы.

прошлы, ✂:

• прошлы час — у граматыцы: форма дзеяслова, якая абазначае дзеянне, што адбывалася да моманту гаворкі пра яго або якога-н. іншага дзеяння ў мінулым.

пругкі, ✂.

1. Спружыністы, які прымае першапачатковую форму пасля сціскання або згінання.

   • П. мяч.
   • Пругкія мускулы.

2. Пра рухі: моцны і плаўны.

   • П. крок.
   • Пругкая паходка.

|| наз. пругкасць, ✂.

прусак, ✂, м.

Рыжы таракан.

прусакі, ✂, м.

Немцы — ураджэнцы або жыхары былой нямецкай правінцыі Прусіі.

|| ж. прусачка, ✂.

|| прым. прускі, ✂.

прут, ✂, м.

1. Тонкая палка без сучча.

   • Асінавы п.

2. Тонкі металічны стрыжань, кавалак дроту.

   • Жалезны п.

|| памянш. пруток, ✂ і пруцік, ✂.

|| прым. прутковы, ✂ і пруцяны, ✂.

• Прутковы каркас.
• Пруцяная агароджа.