прочкі, , н. (разм.).

Пакіданне на некаторы час сваёй хаты, сям’і з прычыны нязгоды, неладоў.

  • Пайсці ў п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)