прут, ​, м.

  1. Тонкая палка без сучча.

    • Асінавы п.
  2. Тонкі металічны стрыжань, кавалак дроту.

    • Жалезны п.

|| памянш. пруток, ✂ і пруцік, ✂.

|| прым. прутковы, ✂ і пруцяны, ✂.

  • Прутковы каркас.
  • Пруцяная агароджа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)