процьма, ​, ж.

  1. Бездань, прорва (у 1 знач.; уст.).

  2. перан., каго-чаго.

    • Вялікае мноства, безліч.
    • П. народу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)