Verbum

семітолаг, ✂, м.

Спецыяліст па семіталогіі.

семіты, ✂, м.

Група блізкіх па мовах народаў паўднёва-заходняй Азіі і паўночнай Афрыкі, да якіх адносіліся старажытныя вавіланяне, асірыйцы, фінікійцы, іудзеі і некаторыя іншыя народы, да якіх належаць сучасныя арабы, яўрэі і іншыя народы.

|| ж. семітка, ✂.

|| прым. семіцкі, ✂ і семітычны, ✂.

семнаццаць, ліч.

Лік і колькасць 17.

|| парадкавы ліч. семнаццаты, ✂.

семсот, ліч.

Лік і колькасць 700.

|| парадкавы ліч. сямісоты, ✂.

семя, ✂, н.

1. Орган размнажэння ў раслін, зерне.

   • Льняное с.

2. перан. Зародак, крыніца чаго-н.

   • С. навукі засявай!

3. Тое, што і сперма.

|| памянш. семечка, ✂.

|| прым. семявы, ✂.

• Семявыя залозы.

семя...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да семя (у 1 і 3 знач.), напр. семявывяржэнне, семядольны, семязавязь, семязліццё, семяправод, семяўваход, семяўтварэнне.

семядоля, ✂, ж. (спец.).

Зародак лісця ў семені.

|| прым. семядольны, ✂.

семязавязь, ✂, ж. (спец.).

Зародак семені.

сем’янін, ✂, ж.

Той, хто мае неабходныя для сямейнага жыцця якасці.

• Бачу, што ты будзеш добрым сем’янінам.

|| ж. сем’янінка, ✂.

семяннік, ✂, м. (спец.).

Мужчынская палавая залоза.

|| прым. семянніковы, ✂.