Verbum

конназаводства, ✂, н.

Развядзенне пародзістых коней на конных заводах.

|| прым. конназаводскі, ✂.

коннік, ✂, м.

1. Той, хто едзе на кані вярхом; верхавы.

2. Конны воін, кавалерыст.

конніца, ✂, ж.

Коннае войска, кавалерыя.

конны, ✂.

1. гл. конь.

2. Які прыводзіцца ў рух коньмі.

   • Конная касілка.

3. Які мае адносіны да конніцы, кавалерыйскі.

   • К. ўзвод.
   • К. атрад.

консул, ✂, м.

1. Службовая асоба дыпламатычнага ведамства, якая прадстаўляе і абараняе прававыя і эканамічныя інтарэсы сваёй дзяржавы і яе грамадзян перад уладай другой дзяржавы.

   • Генеральны к.

2. У старажытным Рыме і ў Францыі (у першыя гады 19 ст.): тытул адной з вышэйшых службовых асоб, а таксама асоба, якая мае гэты тытул.

|| прым. консульскі, ✂.

• Консульскія паўнамоцтвы.

консульства, ✂, н.

1. Дыпламатычнае прадстаўніцтва на чале з консулам (у 1 знач.).

2. Пасада або час кіравання консула (у 2 знач.).

|| прым. консульскі, ✂.

контр... прыстаўка.

Утварае назоўнікі і дзеясловы са значэннем накіраванасці супраць чаго-н., супраць дзеяння чаму-н., напр. контрагент, контрманеўр, контрпрапаганда.

контра, ✂, ж. (разм.).

Тое, што і контррэвалюцыянер.

контрагент, ✂, м. (спец.).

Асоба або ўстанова, якія ўзялі на сябе пэўныя абавязкі па дагавору.

|| прым. контрагенцкі, ✂.

контратака, ✂, ж.

Сустрэчная атака, якую арганізоўваюць з мэтай адбіць наступаючага ворага або перайсці ў наступленне самім.

• Перайсці ў контратаку.