консул назоўнік | мужчынскі род

  1. Службовая асоба дыпламатычнага ведамства, якая прадстаўляе і абараняе прававыя і эканамічныя інтарэсы сваёй дзяржавы і яе грамадзян перад уладай другой дзяржавы.

    • Генеральны к.
  2. У старажытным Рыме і ў Францыі (у першыя гады 19 ст.): тытул адной з вышэйшых службовых асоб, а таксама асоба, якая мае гэты тытул.

|| прыметнік: консульскі.

  • Консульскія паўнамоцтвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)