Verbum

стамеска, ✂, ж.

Сталярская прылада з тонкім пляскатым долатам для выбірання пазоў.

|| прым. стамесачны, ✂.

стаміць, ✂; зак.

Давесці да стомленасці; замарыць.

• Доўгае падарожжа вельмі стаміла.

|| незак. стамляць, ✂.

стамленне, ✂, н.

Страта сіл; зморанасць, стома.

• Адчуць с.

стамляльнасць, ✂, ж.

Схільнасць арганізма стамляцца.

• Хуткая с. арганізма.

стамляцца, ✂; незак.

Тое, што і таміцца (у 1 знач.).

стан​¹, ✂, м.

Форма тулава, постаць чалавека.

• Стройны с.

стан​², ✂, м.

1. Лагер, месца стаянкі.

   • Рыбацкі с.
   • Палявы с. (у калгасах і саўгасах: пункт з жылымі і вытворчымі памяшканнямі на аддаленых палях).

2. Войска, адзін з ваюючых бакоў.

   • Варожы с.

3. У царскай Расіі: адміністрацыйна-паліцэйскае падраздзяленне павета.

4. Саслоўе, сацыяльны слой (разм.).

   • Выбіраўся магістрат з вышэйшых станаў.

|| прым. станавы, ✂.

• С. прыстаў (начальнік паліцэйскага ўчастка).

стан​³, ✂, м.

1. Вялікая машына або сістэма машын для атрымання буйных металічных вырабаў.

   • Пракатны с.

2. Спецыяльны камплект вырабаў з дрэва.

   • С. колаў.

стан​⁴, ✂, м.

У граматыцы: катэгорыя дзеяслова, якая выражае розныя адносіны паміж суб’ектам і аб’ектам дзеяння.

• Залежны с.
• Незалежны с.

|| прым. станавы, ✂.

стан​⁵, ✂, м.

1. Становішча, у якім хто-н. знаходзіцца.

   • С. адукацыі.
   • С. рэчаў.
   • С. здароўя (фізічнае самаадчуванне).

2. Від, характар размяшчэння, узаемадзеяння і руху часцінак рэчыва.

   • Аморфны с.