Verbum

спруцянелы, ✂ (разм.).

1. Скарчанелы, змёрзлы.

2. Акалелы, мёртвы.

спруцянець, ✂; зак. (разм.).

1. гл. пруцянець.

2. Памерці, акалець.

спрынт, ✂, м.

Бег, плаванне і пад. на кароткую дыстанцыю.

спрынтэр, ✂, м.

Спартсмен, які займаецца спрынтам.

|| прым. спрынтэрскі, ✂.

• С. бег.

спрынцаваць, ✂; незак.

Прамываць струменямі вады або лякарства з асобага прыстасавання.

|| звар. спрынцавацца, ✂.

|| наз. спрынцаванне, ✂ і спрынцоўка, ✂.

|| прым. спрынцавальны, ✂.

спрынцоўка, ✂, ж.

1. гл. спрынцаваць.

2. Прыстасаванне, якім спрынцуюць.

|| прым. спрынцовачны, ✂.

спрыт, ✂, м.

1. Дасканаласць, умельства, хуткасць у руках.

   • С. у руках.

2. Лоўкасць у рабоце, гаспадарлівасць.

   • Гаспадарскі с. (уменне).

3. Уменне ўладжваць асабістыя справы, пранырлівасць.

   • За свой с. ён некалькі гадкоў адсядзеў.

спрытны, ✂.

1. Лоўкі, умелы, паваротлівы ў рабоце.

   • Спрытныя рукі ўсё зробяць.

2. Які знаходзіць выхад з любога становішча, прадпрымальны.

   • С. арганізатар.

3. Зграбны, прыгожага аблічча, стройнага складу.

   • С. хлопец.

4. Зручны для карыстання (пра рэчы, прылады).

   • Спрытная лапата.

|| наз. спрытнасць, ✂.

спрытнюга, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм. неадабр.).

Чалавек, які рознымі хітрыкамі выгадна для сябе выкарыстоўвае абставіны.

• Ведаем мы гэтага спрытнюгу, ён ужо тры кватэры памяняў.

спрыяльны, ✂.

1. Які спрыяе, памагае чаму-н.

   • Спрыяльныя ўмовы.
   • С. клімат (таксама перан.).

2. Добразычлівы, які прыхільна становіцца да іншых, спрыяе ім у чым-н.

   • Спрыяльныя адносіны.

|| наз. спрыяльнасць, ✂.