Verbum

ляпсус, ✂, м. (кніжн.).

Грубая, недарэчная памылка, прыкры недагляд.

лярд, ✂, м.

Топленае свіное сала.

лясгас, ✂, м.

Скарачэнне: лясная гаспадарка — прадпрыемства, якое займаецца ўлікам і выкарыстаннем ляснога фонду, развядзеннем лесу і пад.

|| прым. лясгасаўскі, ✂.

лясіна, ✂, ж. (разм.).

1. Адно дрэва.

   • Віхор зваліў такую лясіну.

2. зб. Ссечаныя дрэвы як лесаматэрыял.

   • Сплаў карабельнай лясіны.

лясісты, ✂.

Густа зарослы лесам.

• Л. раён.
• Л. край.

|| наз. лясістасць, ✂.

ляск, ✂, м.

1. Кароткі, звонкі гук, які ўтвараецца ад удару металічнымі прадметамі аб метал або камень.

   • Л. ланцугоў.

2. Рэзкі, сухі гук пры лясканні чым-н.

   • Л. пугі.

ляскатаць, ✂; незак.

Утвараць дробны перарывісты стук.

• Ляскочуць кулямёты.

|| наз. ляскатанне, ✂ і ляскат, ✂.

ляскаць, ✂; незак.

1. Утвараць ляск чым-н. жалезным.

   • Л. клямкай.

2. Пляскаць у далоні (разм.).

3. Утвараць адрывістыя гукі пугай.

   • Л. пугай.

◊

• Зубамі ляскаць — дрыжаць, калаціцца ад холаду, страху.

|| аднакр. ляснуць, ✂.

|| наз. лясканне, ✂ і ляскат, ✂.

ляскотка, ✂, ж.

Дзіцячая цацка, пры дапамозе якой утвараецца дробны, перарывісты стук.

• Дзеці бегалі з ляскоткамі.

ляснік, ✂, м.

Вартаўнік лесу; працаўнік лясной гаспадаркі.

• Працаваць лесніком.