ляскаць, ​✂; незак.

  1. Утвараць ляск чым-н. жалезным.

    • Л. клямкай.

  2. Пляскаць у далоні (разм.).

  3. Утвараць адрывістыя гукі пугай.

    • Л. пугай.

◊

  • Зубамі ляскаць — дрыжаць, калаціцца ад холаду, страху.

|| аднакр. ляснуць, ✂.

|| наз. лясканне, ✂ і ляскат, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)