Verbum

выскачка, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

Чалавек, які, жадаючы выслужыцца, паказаць сябе, ва ўсё ўмешваецца, які заняў прыметнае грамадскае становішча не па заслугах.

выскачыць, ✂; зак.

1. Скочыўшы, пакінуць якое-н. месца.

   • В. з лодкі.
   • Выскачыла з галавы (перан. забылася; разм.).
   • В. замуж (перан. паспешна або нечакана выйсці замуж; разм.).

2. Скачучы або таропка выбеганы, выехаўшы, з’явіцца адкуль-н.

   • Заяц выскачыў з кустоў.
   • В. насустрач.

3. Нечакана выпасці, выскачыць.

   • Нітка выскачыла з іголкі.

4. Недарэчна, не да месца сказаць, зрабіць што-н. (разм.).

   • В. са сваёй прапановай.
   • Выскачыў як Піліп з канапель (прымаўка).

|| незак. выскакваць, ✂.

выскварыць, ✂; зак.

Сквараннем вылучыць, здабыць.

• В. тлушч з сала.

|| незак. выскварваць, ✂.

выскрабці, ✂; зак.

Скрабучы, ачысціць або выдаліць.

• В. патэльню.
• В. рэшткі кашы з каструлі.

|| незак. выскрабаць, ✂ і выскрэбваць, ✂.

выскубці, ✂; зак.

Скубучы, выцягнуць адкуль-н. або зрабіць паглыбленне, выемку ў чым-н.

• В. жменю воўны.
• В. ў стозе нару.

|| незак. выскубаць, ✂ і выскубваць, ✂.

|| аднакр. выскубнуць, ✂.

выслабаніць, ✂; зак. (разм.).

Выняць, вызваліць з чаго-н. цеснага.

• В. нагу са стрэмені.

|| незак. выслабаняць, ✂.

выслаць​¹, ✂; зак.

1. Паслаць адкуль-н.

   • В. ліст. В. каго-н. насустрач госцю.

2. У пакаранне выдаліць за межы чаго-н.

   • В. са сталіцы.

|| незак. высылаць, ✂.

|| наз. высыланне, ✂ і высылка, ✂.

|| прым. высылачны, ✂ і высыльны, ✂.

выслаць​², ✂; зак.

Пакрыць усюды, услаць.

• В. скрынку паперай.

|| незак. высцілаць, ✂.

выслізгацца, ✂; зак.

Стаць слізкім, коўзкім, выгладжаным да бляску.

• Пас выслізгаўся.

|| незак. выслізгвацца, ✂.

выслізгаць, ✂; зак.

Зрабіць слізкім, коўзкім.

• В. сцежку.

|| незак. выслізгваць, ✂.