выскачыць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Скочыўшы, пакінуць якое-н. месца.
- В. з лодкі.
- Выскачыла з головы (пераноснае значэнне: забылася; размоўнае).
- В. замуж (пераноснае значэнне: паспешна або нечакана выйсці замуж; размоўнае).
-
Скачучы або таропка выбеганы, выехаўшы, з’явіцца адкуль-н.
- Заяц выскачыў з кустоў.
- В. насустрач.
-
Нечакана выпасці, выскачыць.
- Нітка выскачыла з іголкі.
-
Недарэчна, не да месца сказаць, зрабіць што-н. (размоўнае).
- В. са сваей прапановай.
- Выскачыў як Піліп з канапель (прымаўка).
|| незакончанае трыванне: выскакваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)