выслаць​1, ✂; зак.

  1. Паслаць адкуль-н.

    • В. ліст. В. каго-н. насустрач госцю.

  2. У пакаранне выдаліць за межы чаго-н.

    • В. са сталіцы.

|| незак. высылаць, ✂.

|| наз. высыланне, ✂ і высылка, ✂.

|| прым. высылачны, ✂ і высыльны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)