Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вырысавацца, ; зак.

Пра бачнае: абазначыцца, стаць выяўным, выразным.

  • Удалечыні вырысаваліся горы.

|| незак. вырысоўвацца, .

вырысаваць, ; зак.

Старанна і акуратна нарысаваць пяром, карандашом.

|| незак. вырысоўваць, .

высадзіцца, ; зак.

Выйсці з экіпажа, вагона, судна і пад., прыбыўшы куды-н.

  • В. з карабля на бераг.

|| незак. высаджвацца, .

|| наз. высадка, .

высадзіць, ; зак.

  1. каго (што). Даць магчымасць або прымусіць выйсці з вагона, судна і пад.

    • В. пасажыраў.
    • В. дэсант.
  2. Перасадзіць у глебу (пра расаду, саджанцы).

    • В. памідоры з парнікоў.
    • В. кветкі ў грунт.
    • В. што чым.
    • Пасадзіць вакол чаго-н.
    • В. пляцоўку кустамі.
  3. Выбіць, выламаць моцным ударам (разм.).

    • В. дзверы.

|| незак. высаджваць, .

|| наз. высаджванне, і высадка, .

высакагорны, .

Размешчаны ў гарах, у высокай горнай мясцовасці.

  • В. раён.

высакамерны, .

Пагардліва-фанабэрысты.

  • В. выгляд.

|| наз. высакамернасць, і высакамер’е, .

высакароддзе, , н.

У царскай Расіі: у спалучэнні з займеннікамі ваша, яго, яе, іх — тытулаванне цывільных чыноўнікаў пятага класа (стацкіх саветнікаў).

высакародны, .

  1. З высокімі маральнымі якасцямі, крыштальна чысты, велікадушны.

    • В. чалавек.
  2. Узвышаны, асвячоны высокай мэтай.

    • В. ўчынак.
    • Высакародныя мэты.
  3. Выключны па сваіх якасцях, прыгажосці.

    • Высакародная прастата ліній.
    • Высакародныя манеры.
  4. Ужыв. ў складзе розных тэрмінаў для абазначэння парод, разрадаў, якія чым-н. выдзяляюцца.

    • В. алень.
    • Высакародныя металы (золата, серабро, плаціна).

|| наз. высакароднасць, і высакародства, .

высакосны:

  • высакосны год — кожны чацвёрты год, які мае ў лютым 29, а не 28 дзён.

высалапіць, ; зак. (разм.).

Высунуць з рота (язык).

|| незак. высалопліваць, .