высадзіць, ; зак.

  1. каго (што). Даць магчымасць або прымусіць выйсці з вагона, судна і пад.

    • В. пасажыраў.
    • В. дэсант.
  2. Перасадзіць у глебу (пра расаду, саджанцы).

    • В. памідоры з парнікоў.
    • В. кветкі ў грунт.
    • В. што чым.
    • Пасадзіць вакол чаго-н.
    • В. пляцоўку кустамі.
  3. Выбіць, выламаць моцным ударам (разм.).

    • В. дзверы.

|| незак. высаджваць, .

|| наз. высаджванне, і высадка, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)