Verbum

высакародны прыметнік

1. З высокімі маральнымі якасцямі, крыштальна чысты, велікадушны.

   • В. чалавек.

2. Узвышаны, асвячоны высокай мэтай.

   • В. ўчынак.
   • Высакародныя мэты.

3. Выключны па сваіх якасцях, прыгажосці.

   • Высакародная простата ліній.
   • Высакародныя манеры.

4. Ужыв. ў складзе розных тэрмінаў для абазначэння парод, разрадаў, якія чым-н. выцзяляюцца.

   • В. алень.
   • Высакародныя металы (золата, серабро, плаціна).

|| назоўнік: высакароднасць і высакародства.